Sözlerin Bittiği Yer Hiç birşey söylemediğim zamanlarda aynaya bakıyorum. Sözlerin bittiği yer tam da neresidir? Sözler bittikten sonra geriye ne kalır ? Herşeyin söz, yazı olduğu dünyamızda pek çok romanlar okuduk, içimizde hissederken karakterlerin hayatlarını, kameraman gibi gördük kendimizi, ama acaba bu doğru mu? Gerçekten herşeye ortak olabildik mi? Missing Darkwater

Boş Zamanlar Herşeyi boşa harcattı zaman Tüm düşlerimi orak misali biçti Bomboş bir kutu kaldı bana köşelerini saydığım Bir oda kaldı içini kendimle doldurduğum Şimdi ortasında durduğum zaman Sanki bana ait değil Güzellikler can acıtır mı ? Nerede kaybettim bu savaşı ? Bulutların üzerine basıyor hissederken ayaklarımı Nasıl anlayamadım yerin dibinde olduğumu ? Nasıl anlayamadım ? Kördüm... Zaferin sıcağı yakarken ruhumu Neleri kaybettim bugün içimi acıtan ? Bunu haketmedim Hayat adaletsiz ... Missing Darkwater

Turkiye İnsanı TUVALET KAĞIDINDAN KAYMAK YAPMAYI BAŞARAN(!) YURDUM İNSANININ, BAYATLAMIŞ VE RENGİ KARARMIŞ TAVUKLARI ÇAMAŞIR SUYUNA SOKARAK, RENGİNİ BEYAZLATIP; TAZE GÖRÜNTÜSÜ VERMESİNE, HİÇ ŞAŞIRMADIM!

Bir SÖz Umutluyum karanlık yolların yolcusu olsam da Her ümidin arsız bekleyicisiyim, Bir söz getirdi beni sana, Gözlerin can buldurdu hayatta, Bir bardak şarabın, Üç beş laf edebileceğin dostun, Bir de anılar varsa geçmişten kalan, Kimmiş Ömer Hayyam, beni sarhoş eden sen varken.. İmza ; LOVEFND

Sevgilim Bir yol tutturmuşum Nereye gittiğimi bilemedigim Bir yar sevdim vaktiyle Kalbi pamuk , korunma duvarları sarptı Kim olduğumu bilemedi Göremedi beni Onu ne cok sevmiştim Onun gecesi benim , günü benimdi Kahrı benim, sevinci benimdi Romantik bir masal gibiydi herkese anlatmak istediğim Vakit geç oldu bir gün Yüzleşme vaktidir dedi Ölme vaktidir dese daha iyiydi... Atardım boşluğa bedenimi Sevdiğimin uğruna Hiç olmayı ayrılığa yeglerdim Keski deseydi, son sözü 'sevgilim' olsaydı